ต้นสังกัดของ คิมฮีออรา (Kim Hieora) ได้ออกมาตอบโต้อย่างเป็นทางการต่อรายงานใหม่ของ Dispatch ที่กล่าวหาว่านักแสดงสาวเป็นผู้กระทำความผิดในเรื่องความรุนแรงในโรงเรียน รวมถึงการทำร้ายร่างกาย

เมื่อวันที่ 9 กันยายน Dispatch ได้เผยแพร่รายงานสามตอนใหม่เกี่ยวกับคิมฮีออรา รวมถึงบันทึกการสนทนาทางโทรศัพท์ ระหว่างนักแสดงสาวกับเหยื่อที่ซึ่งอ้างว่าถูกเธอทรมานในช่วงมัธยมต้น

ในการโทรศัพท์ เหยื่อที่กล่าวหา (ต่อไปนี้จะเรียกว่า H) กล่าวหาว่า คิมฮีออราทุบตีเธอและเพื่อนๆ ของเธอ (F และ G) นอกเหนือนั้นยังกล่าวว่า คิมฮีออราทรมานเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า โดยเฉพาะ H ที่ยังจำได้ถึงขนาดที่ว่า "วันนั้นคุณตี 'F' จนจมูกของเธอเลือดออกเลยใช่ไหม?"

นี่ไม่ใช่รายงานแรกของ Dispatch เกี่ยวกับคิมฮีออรา ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 6 กันยายน Dispatch ได้เผยแพร่รายงานเบื้องต้นเกี่ยวกับข้อกล่าวหาของอดีตเพื่อนร่วมชั้นของ คิมฮีออรา ว่านักแสดงสาวเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มอิลจิน (กลุ่มที่กลั่นแกล้งโรงเรียน) ในโรงเรียนมัธยมต้น รายงานฉบับแรกนี้อ้างว่ากลุ่มที่ชื่อ บิ๊กซังจี ซึ่งมีชื่อเสียงในด้านการขู่กรรโชก ทำร้ายร่างกาย ล่วงละเมิดทางวาจา

โดย คิมฮีออรา ให้สัมภาษณ์กับ Dispatch ซึ่งเธอขอโทษและยอมรับว่าเคยอยู่ในกลุ่มของบิ๊กซังจี แม้ว่าเธอจะอ้างว่าเธอไม่เคยตีเพื่อนหรือนักเรียนที่อายุน้อยกว่าก็ตาม อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้น ต้นสังกัดของ คิมฮีออรา ปฏิเสธข้อกล่าวหาที่เกิดขึ้นในรายงานอย่างแข็งขัน โดยต้นสังกัดระบุว่า คิมฮีออรา ไม่เคยเข้าร่วมหรือยอมรับว่าเข้าร่วมในกิจกรรมของอิลจินหรือกลุ่มความรุนแรงในโรงเรียน โดยอ้างว่ากลุ่มบิ๊กซังจีไม่ใช่กลุ่มอิลจิน

จากนั้นในวันที่ 9 กันยายน Dispatch ได้เผยแพร่รายงานติดตามผลใหม่ที่หักล้างคำกล่าวของต้นสังกัดของ คิมฮีออรา และตอนนี้ได้รวมข้อกล่าวหาเรื่องการทำร้ายร่างกายแล้ว

ตามรายงานใหม่ ย้อนกลับไปเมื่อเดือนพฤษภาคม หลังจากทราบว่ามีคนติดต่อไปทาง Dispatch เกี่ยวกับข้อกล่าวหาเรื่องความรุนแรงในโรงเรียนของเธอ คิมฮีออราจึงพยายามที่จะติดตามและติดต่ออย่างน้อยแปดคนที่เธอรู้จักในช่วงมัธยมต้นเพื่อหยุดยั้งพวกเขาไม่ให้ดำเนินการเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อรวมคนทั้งแปดคนนี้แล้ว Dispatch ได้พูดคุยกับผู้ให้ข้อมูลทั้งหมดถึง 11 คน ซึ่งได้แบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับข้อกล่าวหาความรุนแรงในโรงเรียนของคิมฮีออรา ในขณะที่ คิมฮีออราสามารถพบปะและขอโทษเจ็ดคนจากแปดคนที่เธอสามารถติดต่อได้ด้วยตนเอง ซึ่งได้แก่ A, B, C, D, E, F และ G แต่คิมฮีออราไม่สามารถโน้มน้าวให้ H มาพบกับเธอได้ (การพบปะกับทั้ง 7 คน ประสบความสำเร็จ หลังจากที่คิมฮีออราได้พบกับ A ผู้ให้ข้อมูลเบื้องต้นที่ติดต่อกับ Dispatch ด้วยข้อกล่าวหาเรื่องความรุนแรงในโรงเรียน

A กล่าวว่าพวกเธอได้แก้ไขความเข้าใจผิดแล้ว และบอก Dispatch ว่าอย่าเผยแพร่หลักฐานที่เธอมีอยู่ ในขณะเดียวกัน Dispatch รายงานว่าผู้ให้ข้อมูลอีกสามคน ได้แก่ I, J และ K ได้ติดต่อมาเพื่อแบ่งปันเรื่องราวของพวกเธอเอง โดยพวกเธออ้างถึงการปรากฏตัวของคิมฮีออราในละครฮิตเรื่อง “The Glory” ซึ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับหัวข้อความรุนแรงในโรงเรียน โดย K กล่าวว่า "ฉันยังคงไม่สามารถลืมคำด่าทอของคิมฮีออราได้ แล้วฉันยังต้องได้ยินคำด่าทอแบบนั้นอีกครั้งในละคร"

ในที่สุด Dispatch ก็ได้เผยแพร่บันทึกส่วนหนึ่งของการสนทนาทางโทรศัพท์ระหว่างคิมฮีออราและ H ซึ่งคิมฮีออราได้กล่าวคำขอโทษซ้ำแล้วซ้ำอีกต่อ H และขอให้ H มาพบปะด้วยตนเองโดยบอกว่าเธอ "กำลังคิดที่จะไตร่ตรองตัวเอง" ในขณะเดียวกัน H แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเธอไม่มีความตั้งใจที่จะยอมรับคำขอโทษของคิมฮีออรา และกล่าวหาว่าเธอใช้ความรุนแรงและทำร้ายร่างกายในโรงเรียนอย่างต่อเนื่อง ต่อมาในวันนั้น ต้นสังกัดของคิมฮีออราได้ออกมาตอบโต้ข้อกล่าวหาเหล่านี้ด้วยแถลงการณ์ใหม่ของตัวเอง ต้นสังกัดอ้างว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างนักแสดงและ H เป็น "เรื่องส่วนตัวอย่างยิ่ง" และไม่ใช่การกลั่นแกล้งหรือทำร้ายร่างกายซ้ำๆ และต้นสังกัดจะไม่ยอมรับหรือเห็นด้วยกับคำกล่าวอ้างของ H

Gram Entertainment กล่าว "ดังที่ได้กล่าวไว้ในสายโทรศัพท์ H และ คิมฮีออรา เคยเป็นเพื่อนกัน อย่างไรก็ตาม คิมฮีออราได้รับความเสียหายซ้ำแล้วซ้ำอีกเนื่องจากพฤติกรรมของ H และด้วยเหตุนี้ ทั้งสองจึงแยกจากกันและจบลงด้วยการทะเลาะกัน เรากำลังแจ้งให้คุณทราบว่าไม่มีการกลั่นแกล้งหรือทำร้ายร่างกายซ้ำซ้ำ ดังที่ H กล่าวอ้าง

"ในแง่กิจกรรมของอิลจินและความรุนแรงในโรงเรียนที่กล่าวถึงในรายงานพิเศษ มันไม่ได้เกิดขึ้นซ้ำหรือต่อเนื่อง"

Gram Entertainment กล่าวต่ออีกว่า "และต้นสังกัดของเราสงสัยว่ามีการต่อสู้เนื่องจากความเข้าใจผิดระหว่างเพื่อนรวมอยู่ด้วยหรือไม่ เช่นเดียวกับที่เรากล่าวไว้ในแถลงการณ์ครั้งแรกของเรา เราวางแผนที่จะแก้ไขความเข้าใจผิดแต่ละข้อที่กล่าวถึงในข้อโต้แย้งนี้ และจากสื่อสิ่งพิมพ์ที่รายงานเรื่องนี้อย่างระมัดระวัง"

Gram Entertainment ยังระบุด้วยว่าบันทึกการสนทนาทางโทรศัพท์ของ Dispatch ได้ละเว้นบางส่วนของการสนทนาไว้ ดังนั้นต้นสังกัดจึงได้เผยแพร่ข้อความบันทึกการโทรเดียวกันนี้ในบางแง่มุมของตัวเอง แม้ว่าข้อความถอดเสียงทั้งสองจะเหมือนกันในบางส่วน แต่ก็มีความแตกต่างกันอยู่เล็กน้อย และบทสนทนาบางส่วนจะรวมอยู่ในข้อความถอดเสียงของ Dispatch หรือในข้อความถอดเสียงของ Gram Entertainment เท่านั้น

คุณสามารถอ่านและเปรียบเทียบบทถอดเสียงทั้งสองแบบที่แตกต่างกันได้ด้านล่างนี้ ข้อความที่ตัดตอนมาจากการโทรต่อไปนี้มาจากข้อความถอดเสียงของ Dispatch

Dispatch

H: ฉันรู้ว่า [เรื่องอื้อฉาวนี้] จะระเบิดขึ้นสักวัน
คิมฮีออรา: ถูกแล้วแหละ ฉันเสียใจจริงๆ

H: ฉันคิดว่าฉันเป็นคนที่คุณทุบตีมากที่สุด ใช่ไหม?
คิมฮีออรา: [เงียบ]
H: คุณโทรหาฉันหลังจาก The Glory จบลงใช่ไหม?
คิมฮีออรา: ใช่แล้วล่ะ

H: ฮีออรา หากคุณต้องการขอโทษฉันจริงๆ ฉันคิดว่าคุณควรติดต่อฉันก่อนที่ The Glory จะออกอากาศนะ
H: ฉันได้ยินมาว่าหลังจาก The Glory จบลง มีคนแจ้งความกับคุณเรื่องความรุนแรงในโรงเรียนใช่ไหมล่ะ?
คิมฮีออรา: ฉันติดต่อคุณเพราะเรื่องนั้น
H: ถ้าเรื่องนั้นไม่เกิดขึ้น คุณคงไม่ติดต่อฉันเลยสินะ
คิมฮีออรา: ฉันเอาแต่คิดถึงพวกคุณ จริงๆแล้ว ก่อนหน้านั้น [ฉันคิดถึงพวกคุณ]
H: ฮีออรา จริงๆ แล้วนี่ดูเหมือนเป็นข้อแก้ตัวมากกว่านะ คุณรู้ไหมว่าฉันหมายถึงอะไร?
คิมฮีออรา: ฉันเข้าใจแล้วว่ามันจะเป็นอย่างไร
H: แล้วยังไงล่ะ?

H: แล้วจะเอายังไง?
คิมฮีออรา: ฉันขอโทษ
H: แล้วคุณยอมรับไหมว่าคุณตีฉันจริง?
คิมฮีออรา: ฉันขอโทษ ฉันขอโทษจริงๆ
H: การขอโทษจะมีประโยชน์อะไร? ในเมื่อมันเป็นความจริง ฉันรอช่วงเวลานี้อยู่
คิมฮีออรา: เราเจอกันแค่สักครั้งได้ไหม?
H: คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงรอและไม่ตกลงที่จะพบกับคุณ? เด็กคนอื่น ๆทั้งหมดยอมไปพบกับคุณ คุณไปพบ E คุณพบกับ F และคุณก็พบกับ G ด้วย แต่คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงไม่ไปเจอคุณ? แล้วทำไมฉันต้องมาพบกับคุณด้วยล่ะ?
คิมฮีออรา: สิ่งที่คุณต้องการจากฉันคือการยอมรับ [ความรู้สึกผิด] ใช่ไหม?
H: คุณน่ะเหรอ? แน่นอนอยู่แล้วสิ
คิมฮีออรา: ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันยอมรับ แต่ถ้าคุณรายงานเรื่องนี้ ตัวตนทั้งหมดของคุณจะถูกเปิดเผยนะ
H: ตัวตนของฉันน่ะเหรอ? ทำไมล่ะ
คิมฮีออรา: สิ่งที่สำคัญไม่ใช่เรื่องความจริงหรือเรื่องโกหก
H: ฮีออรา พวกเราเป็นเหยื่อนะ และคุณคือผู้กระทำผิด ตัวตนของเรามันทำไมล่ะ? ทำไมเรื่องนั้นถึงสำคัญเหรอ? ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนทำอะไรผิด คุณต่างหากที่เป็นคนทำผิด

คิมฮีออรา: ฉันจะขอโทษคุณอย่างจริงใจทุกครั้ง บ่อยเท่าที่คุณต้องการ ฉันขอโทษจริงๆ
H: ฮีออรา คุณต้องผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมากตอนนี้ใช่ไหม? แต่ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ? คุณต้องผ่านช่วงเวลาที่ยากกว่านี้มาก เพราะฉันกำลังรอช่วงเวลานี้อยู่ คุณวางแผนที่จะมีชื่อเสียงทั้งๆ ที่รู้ว่าเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจริงอย่างนั้นเหรอ? คุณน่าทึ่งมากนะ
คิมฮีออรา: คุณคิดว่าฉันต้องทำอะไรเพื่อจะบรรเทาความโกรธของคุณได้บ้าง?
H: คุณกำลังถามว่าฉันคิดว่าคุณต้องทำอะไรเพื่อบรรเทาความโกรธของฉันงั้นเหรอ? ฮีออรา จริงหรือเนี่ย [ถอนหายใจ]
คิมฮีออรา: เราเจอกันแค่สักครั้งไม่ได้เหรอ?
H: ทำไมฉันต้องไปพบคุณด้วยล่ะ? ฉันมีเหตุผลของฉันที่ไม่ไปเจอคุณ ถ้าฉันต้องการพบคุณ ฉันคงไปพบคุณแล้วล่ะ จริงไหม? เพราะถ้าฉันไปพบคุณแสดงว่าฉันยอมรับคำขอโทษของคุณแล้วน่ะสิ
คิมฮีออรา: คุณไม่จำเป็นต้องยอมรับคำขอโทษของฉันก็ได้
H: ฮีออรา จริงๆ แล้วมันคงจะดีกว่านะ ถ้าคุณจะยอมรับมันและไตร่ตรองความผิดของตัวเอง

H: หยุดปฏิเสธทุกอย่างสักทีเถอะ
คิมฮีออรา: ฉันไม่ได้ปฏิเสธทุกอย่างนะ
H: แล้วคุณจะบอกว่าคุณไม่ได้ตีฉันแบบนั้นเหรอ?
คิมฮีออรา: คุณกำลังพูดว่าฉันตีคุณเยอะมากทุกวัน...
H: คุณโทรหาฉันที่โนแรบังและตีฉันที่นั่น คุณตีฉันข้างนอกนั่นไง... เพราะคุณมักจะเลือกทรมานฉันโดยเฉพาะ
คิมฮีออรา: ฉันต้องเข้าเรียนหลังเลิกเรียน… ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถเข้าร่วมงานของบิ๊กซังจีได้เสมอไป
H: แต่ [ในแถลงการณ์ของต้นสังกัดของคุณ] คุณอ้างว่าคุณไม่ได้ทำร้ายร่างกายหรือทำร้ายทางวาจา? ฉันคิดว่าคุณบอกว่าคุณกำลังจะดำเนินการทางกฎหมายอย่างเข้มงวดต่อการกล่าวอ้างเหล่านั้นไม่ใช่เหรอ?
คิมฮีออรา: เรื่องนั้นคืออะไร...
H: คุณพูดแบบนั้นได้ยังไง? คุณดูมั่นใจมากเลยนะ
คิมฮีออรา: [เงียบ]
H: บอกฉันหน่อยสิ ฮีออรา ฉันคิดว่าคุณบอกว่าคุณเป็นเพียงผู้ยืนดู คุณพูดแบบนั้นด้วยปากของคุณเอง
H: แต่คุณไม่ใช่คนที่ยืนดูเฉยหรอก คุณจะบอกว่าคุณไม่ได้ตีเราเหรอ? คุณไม่ได้ตีฉันเหรอ?
คิมฮีออรา: [เงียบ]
H: ฉันคิดว่าคุณคือคนที่ทำให้ฉันทรมานที่สุด ฉันไม่เข้าใจคุณเลยจริงๆ
คิมฮีออรา: ฉันก็มีความทรงจำของตัวเองเหมือนกัน...
H: ฉันกำลังไปทำอะไรบางอย่าง แล้วคุณก็พูดว่า “ไอ้สารเลว [เซ็นเซอร์] ถ้าไม่มาให้เร็ว ฉันจะทุบให้ตาย ทั้ง 'F' และ 'G' ฉันจำตอนนั้นได้ มันเป็นวันที่ฝนตก และฉันจำซอยใกล้กับโรงเรียนมัธยมต้นได้ วันนั้นคุณทุบตี F จนจมูกของเธอเลือดออกใช่ไหมล่ะ?
คิมฮีออรา: ฉันเหรอ?
H: ใช่น่ะสิ คุณคงจำไม่ได้สินะ
คิมฮีออรา: ฉันได้คุยกับ F แล้ว...
H: ฉันรู้ว่าวันหนึ่งคุณคงมีเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับความรุนแรงในโรงเรียน ฉันรอเธออยู่เลยล่ะฮีออรา นั่นเป็นสาเหตุที่ฉันไม่ตกลงที่จะไปพบกับคุณ คุณรู้ว่าฉันหมายถึงอะไรใช่ไหม?
คิมฮีออรา: ฉันรู้
H: คุณทำเงินเยอะแยะมาจนถึงตอนนี้ ดังนั้นถึงเวลาที่คุณจะต้องทบทวนตัวเองตอนนี้ล่ะ ใช่ไหม? คุณหมายถึงอะไรกันแน่นะ "ผู้ยืนดู"งั้นเหรอ? นั่นมันไม่ถูกต้องสักนิด…

คิมฮีออรา: เพราะว่าฉันอยากที่จะขอพบกับคุณ...
H: พูดตรงๆ นะ คุณตีเรา คุณทรมานเรา
คิมฮีออรา: จริงๆ แล้วฉันจำทุกอย่างไม่ได้ แต่มันเป็นเรื่องจริงที่ฉันทำอย่างนั้นกับคุณ
H: คุณจำได้ไหมว่าคุณทำแบบนั้นกับฉัน?
คิมฮีออรา: พวกเรามีเรื่องราวที่ดีในช่วงปีแรก [ของโรงเรียนมัธยมต้น]
H: ปีแรกของเรามีประโยชน์อะไร?
คิมฮีออรา: นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงคิดถึงคุณบ่อยขึ้น เพราะฉันคิดว่าคุณต้องรู้สึกถูกทรยศมากยิ่งขึ้นแน่ๆ และคุณต้องเจ็บปวดยิ่งกว่าคนอื่น
H: คุณทำให้ฉันทรมานมากกว่าใคร
คิมฮีออรา: ฉันขอโทษจริงๆ

คิมฮีออรา: โปรดให้โอกาสฉันได้พบกับคุณสักครั้ง ตอนไหนก็ได้ และให้ฉันได้ขอโทษคุณด้วยตนเอง
H: ฉันไม่อยากได้ยินคำขอโทษจากคุณ ถ้าฉันอยากทำ ฉันคงไปเจอคุณแล้วเหมือนเด็กคนอื่นๆ ฉันบอกคุณว่าฉันรอช่วงเวลานี้อยู่ ฉันหวังว่าคุณจะได้ทานอาหารดีๆ คุณรู้ว่าฉันหมายถึงอะไรใช่ไหม?
คิมฮีออรา: ฉันขอโทษที่ทำให้คุณต้องทนทุกข์ทรมานมาจนถึงตอนนี้
H: อย่าคุยกันอีกเลย ฉันจะวางสายแล้ว


ในขณะเดียวกัน ข้อความที่ตัดตอนมาจากการสนทนาทางโทรศัพท์ต่อไปนี้มาจากบันทึกของ Gram Entertainment

Gram Entertainment

คิมฮีออรา: ฉันก็มีความทรงจำของตัวเองเหมือนกัน… ในความทรงจำของฉัน คุณไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน
H: ฉันได้ยินมาว่าคุณทุบตี F จนจมูกของเธอเลือดออกใช่ไหม?
คิมฮีออรา: ฉันเหรอ?

H: พูดตรงๆ นะ คุณตีเรา คุณทรมานเรา
คิมฮีออรา: จริงๆ แล้วฉันจำทุกอย่างไม่ได้ แต่มันเป็นเรื่องจริงที่ฉันทำอย่างนั้นกับคุณ
H: คุณจำได้ไหมว่าคุณทำแบบนั้นกับฉัน?
คิมฮีออรา: ฉันยังบอก E ว่าฉันอยากเจอคุณด้วยซ้ำ เพราะฉันได้ยินมาว่าคุณกำลังรออยู่ และมันเป็นสิ่งที่ฉันจำเป็นต้องจัดการ ดังนั้นฉันจึงทำอะไรไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เรามีช่วงเวลาที่ดีในปีแรก [ของโรงเรียนมัธยม]
H: ปีแรกของเรามีประโยชน์อะไรล่ะ?
คิมฮีออรา: นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงคิดถึงคุณบ่อยขึ้น เพราะฉันคิดว่าคุณต้องรู้สึกถูกทรยศมากยิ่งขึ้น และคุณต้องเจ็บปวดยิ่งกว่าคนอื่น
H: คุณทำให้ฉันทรมานมากเป็นพิเศษ
คิมฮีออรา: ฉันขอโทษ คุณไม่จำเป็นต้องเข้าใจความรู้สึกของฉัน...แต่ฉันอยากพยายามอธิบาย สิ่งที่ฉันกังวล สิ่งที่ฉันกังวลมากที่สุดตอนนี้คือหากสิ่งนี้ถูกโพสต์ เพื่อนของฉันหรือเด็กคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่คนที่คุณจำได้จากภาพถ่ายอาจถูกเอ่ยถึงด้วยชื่อจริงของพวกเขา และตัวตนของพวกเขาอาจถูกเปิดเผย คงมีคนจำนวนมากเกินไปที่ต้องทนทุกข์ทรมานเพราะฉัน
H: มันจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวตนของพวกเขาที่ถูกเปิดเผย? ตอนที่พวกเขาเป็นสมาชิกของบิ๊กซังจีน่ะเหรอ?
คิมฮีออรา: ไม่ ไม่ใช่เด็กแบบนั้น คุณจำได้ไหม?
H: อา… เด็กๆ ที่น่ารักเหรอ? เพราะบิ๊กซังจีเหรอ?
คิมฮีออรา: ใช่แล้ว
H: แต่พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของบิ๊กซังจี อย่างที่คุณบอก พวกเขาเป็นคนยืนดู ใช่ไหมล่ะ? อย่างที่คุณพูดนั่นแหละ พวกเขาล้วนแต่เป็นผู้ยืนดู ไม่ถูกต้องหรือที่พวกเขาควรได้รับการปฏิบัติแบบเดียวกัน?
คิมฮีออรา: แต่พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ
H: ฉันก็ไม่รู้หรอก
คิมฮีออรา: แต่ถ้าเด็กพวกนั้น...
H: ฉันอยากจะแยก...และ... ออกจากพวกกลุ่มบิ๊กซังจี ฉันต้องการยกเว้นสองคนนั้น

คิมฮีออรส: และฉันกำลังคิดที่จะไตร่ตรองตัวเอง
H: แล้วจู่ๆ นี่มันอะไรกัน? ฉันได้ยินรายงาน [เกี่ยวกับคุณ] ตั้งแต่วันที่ 6 พฤษภาคม ถ้าเรื่องนี้ไม่เกิดขึ้น คุณคงไม่ติดต่อฉันหรอก
คิมฮีออรา: ไม่ ฉันพยายามจะติดต่อคุณแล้ว ก่อนหน้านั้นฉันก็พยายามขอเบอร์คุณ แต่คนรอบตัวฉันไม่มีใครมีเบอร์คุณเลย H: คุณติดต่อฉันเมื่อเดือนกรกฎาคมเท่านั้นแหละ
คิมฮีออรา: เท่าที่ฉันจำได้ ฉันติดต่อคุณไปเมื่อเดือนพฤษภาคมนะ...
H: อ่า…ช่วงเวลานั้นมัน...?
คิมฮีออรา: ฉันเอาแต่นึกถึงแต่คุณ
H: ดังนั้นคุณควรจะติดต่อฉันมาก่อนหน้านั้นสิ [หลังจาก 'The Glory'] นี่ฟังดูเหมือนเป็นข้อแก้ตัวเท่านั้นแหละ
คิมฮีออรา: ฉันเข้าใจแล้วว่ามันจะเป็นอย่างไร ฉันขอโทษจริงๆ H: ไม่เป็นไร จะมีเหตุผลอะไรที่จะต้องขอโทษ? ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือรายงานคุณ ฉันรอช่วงเวลานี้

คิมฮีออรา: สิ่งที่คุณต้องการจากฉันคือการยอมรับ [ความรู้สึกผิด] ใช่หรือไม่? ฉันจะยอมรับมัน แต่ถ้าคุณแจ้งเรื่องนี้...
H: ฉันกำลังรอการล่มสลายของคุณอยู่ ฉันไม่รังเกียจที่ตัวตนของเราจะถูกเปิดเผย เพราะเราคือเหยื่อ และคุณคือผู้กระทำผิด ไม่ใช่ว่าเราทำอะไรผิดสักหน่อย

คิมฮีออรา: ในจิตใจที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะของฉัน… แน่นอนว่าฉันไม่สามารถหาเหตุผลมาอธิบายทุกอย่างได้ แต่ฉันไม่คิดว่ามันเป็นการทรมานคนที่อ่อนแอโดยไม่มีเหตุผล คุณไม่ใช่คนอ่อนแอแบบนั้น
H: ทำไมคุณถึงทรมานฉัน?
คิมฮีออรา: แน่นอนว่าฉันไม่ควรทำสิ่งนี้ แต่ฉันคิดว่านี่เป็นการหาเหตุผลเข้าข้างตนเอง ในความทรงจำของฉัน คุณกับ E และ F ใช้เวลาร่วมกับผู้ชายบางคน แต่แล้วนักเรียนหญิงที่มีอายุมากกว่าจากโรงเรียนอื่นก็ด่าทอฉันมากมายและเรียกฉันว่าอีตัว ฉันสงสัยว่า "นี่มันเรื่องอะไรกัน?" และนักเรียนจากโรงเรียนอื่นที่ผ่านไปมาในขณะนั้นก็พูดจาไม่ดีกับฉันเช่นกัน ครูยังบอกอีกว่าฉันสูบบุหรี่ในตรอกและตีฉันบ่อยมาก แต่นั่นคือสิ่งที่พวกคุณทำ ฉันจำได้ว่าพูดแบบนี้ ทั้งๆ ที่ฉันไม่ควรทำ ฉันคิดว่าฉันได้รับความเสียหายเพราะคุณ และคุณเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี
H: เข้าใจแล้ว ว้าว ช่างเป็นการหาเหตุผลเข้าข้างตนเองที่น่าทึ่งจริงๆ
คิมฮีออรา: แต่เรื่องนี้ไม่สำคัญ สิ่งที่ฉันพูดกับ E และ F เป็นความจริง และฉันก็จริงใจ

H: ตอนนี้สถานการณ์จบลงแบบนี้แล้ว ฉันวางแผนที่จะพบกับนักข่าวในวันอาทิตย์นี้ ฉันจะไม่อยู่เฉยๆอีกต่อไป
คิมฮีออรา: คุณคิดว่าฉันควรจะต้องทำอะไรเพื่อบรรเทาความโกรธของคุณเหรอ?
H: ตอนนี้ฉันอยากจะฆ่าคุณ อดทนไว้นะ คุณทำเงินได้มากมายไม่พออีกเหรอ? อย่าปฏิเสธสิ่งต่างๆเลย
คิมฮีออรา: ฉันไม่ได้ปฏิเสธทุกอย่าง

คิมฮีออรา: คุณกำลังบอกว่าฉันตีคุณเยอะมากทุกวันเหรอ? คุณไม่ได้อยู่ที่โรงเรียนสักหน่อย
H: คุณมักจะโทรหาฉันให้มาพบคุณแล้วก็ตีฉันตลอด
คิมฮีออรา: ฉันอยู่ที่นั่นหรือเปล่า? ฉันต้องเข้าชั้นเรียนหลังเลิกเรียน ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถเข้าร่วมงานของบิ๊กซังจีได้เสมอไป ฉันจะยอมรับในสิ่งที่ฉันทำ
H: ฮีออรา ทำไมคุณถึงพูดแบบนี้? แม้กระทั่งวันนั้นบนเนินเขา คุณไม่ใช่เหรอที่เอาฉันมารวมตัวกับเด็กคนอื่นๆ โดยกล่าวหาว่าฉันตีพวกนั้น ใช่หรือเปล่า?

H: แม้ว่าฉันจะกลับไปโรงเรียน [ในปีถัดมา] คุณก็มักจะรอเจอฉันอยู่ข้างนอกเสมอ
คิมฮีออรา: หลังจากที่คุณกลับโรงเรียนแล้วเหรอ?
H: ฉันแน่ใจว่าคุณต้อบอกว่าคุณจำไม่ได้ ว้าว คุณนี่น่ากลัวจัง คิมฮีออรา: นั่นมันตอนเราอยู่ปี 3 [ของโรงเรียนมัธยมต้น] เหรอ? เพราะในความทรงจำของฉัน คุณลาออกในปีนั้น ฉันเสียใจมาก
H: แล้วทำไมคุณถึงมาที่ซังจี [มัธยมต้น] ตอนที่คุณยังเป็นนักเรียนมัธยมปลายล่ะ? เมื่อฉันกลับมาโรงเรียน พวกคุณอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีแรก
คิมฮีออรา: พวกเขาไปพบคุณ [ที่โรงเรียนมัธยมของเรา] เหรอ? ฉันไม่รู้เรื่องนี้เลย… ฉันเพิ่งรู้ว่าตอนนั้นคุณกลับมาเรียนมัธยมต้นของเราแล้ว (ในปีถัดมา) ฉันอยู่ที่นั่นด้วยเหรอ? ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ? ฉันจะไปถามเกี่ยวกับเรื่องนี้
H: .... ไง เธอแต่งงานแล้วและมีลูกด้วย สุดยอดไปเลย
คิมฮีออรา: ไม่เป็นไรเลยถ้าคุณจะพบกับนักข่าว… แต่ถ้าคุณให้โอกาสฉัน ฉันก็ต้องการขอโทษ เพราะในการโทรศัพท์หรือส่งข้อความ จะมีเพียงข้อมูลถูกส่งกลับไปกลับมา...
H: ฉันแค่หวังว่าคุณจะกินอาหารดีๆ คุณรู้ว่าฉันหมายถึงอะไรใช่ไหม?
คิมฮีออรา: ฉันขอโทษที่ทำให้คุณต้องอยู่กับบาดแผลและความโกรธแบบนี้มาจนถึงตอนนี้
H: ฉันจะวางสายแล้วนะ

ที่มา  (1) (2) (3) (4)