เอียด เส้งเอียด ประวัติ อดีตจอมโจรเรียกค่าไถ่ ผู้ผันตัวเป็นประธานชมรมกองทุนรักษ์ป่าเทือกเขาบรรทัด เพื่อรักษาผืนป่า และช่วยม็อบสวนยาง เรียกร้องความเป็นธรรมจากรัฐบาล

          ช่วงนี้หลายคนคงจะได้ยินชื่อของ เอียด เส้งเอียด ตามสื่อบ่อยครั้ง แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้กลับมาในสถานะ "โจรเรียกค่าไถ่" เหมือนในอดีต แต่มาในบทบาทของแกนนำเกษตรกรชาวสวนยางพาราและสวนปาล์มที่ปักหลักชุมนุมให้รัฐบาลแก้ไขปัญหาราคายางตกต่ำที่ อ.ชะอวด จ.นครศรีธรรมราช

          เชื่อว่าหลาย ๆ คนอาจจะยังไม่รู้ว่า เอียด เส้งเอียด เป็นใคร และมีประวัติการที่เกี่ยวข้องกับคดีอาชญากรรมมาโชกโชนขนาดไหนจนกลายเป็นที่รู้จักไปทั่วบ้านทั่วเมือง วันนี้กระปุกดอทคอมก็จะพาเพื่อน ๆ ไปย้อนรอยดูเส้นทางชีวิตของ เอียด เส้งเอียด กันค่ะ

 

          สำหรับ เอียด เส้งเอียด มีภูมิเนาอยู่ที่ อ.ป่าพะยอม จ.พัทลุง ในสมัยวัยรุ่นเขาได้ก่อคดีจนถูกจำคุก 9 เดือน จนกระทั่งในวันที่พ้นคุก เจิม เส้งเอียด จอมโจรไข่หมูก กับ พี่ชายอีกคนเดินไปรับเขาที่เรือนจำ แต่ปรากฏว่าพี่ชายของเขาถูกญาติจ้างมือปืนมาฆ่า ทำให้เขาแค้นอย่างมากและตัดสินใจเข้าป่าไปร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) ทั้งที่ไม่มีความรู้เรื่องการเมือง แต่ทำไปเพื่อต้องการจับมือปืนล้างแค้นให้พี่ชาย โดยฝึกยุทธวิธีรบกับ พคท. อยู่ 3 เดือน ก็สามารถล้างแค้นให้พี่ชายได้สำเร็จ และมีสมัครพรรคพวกพร้อมอาวุธ เขาใช้ชีวิตอยู่ในป่าร่วม 7 ปี ก่อนตัดสินใจออกมามอบตัวกับกองทัพภาคที่ 4 ที่จังหวัดสงขลา และกลับมาทำมาหากินอยู่ในป่ากับภรรยา 

          ต่อมาปี 2519 เกิดเหตุการณ์นักศึกษาออกมาประท้วงเรียกร้องประชาธิปไตย ขณะนั้นกลุ่มนักศึกษาหนีภัยการเมืองเข้าป่าและขอความช่วยเหลือจาก พคท. ซึ่งเขาคิดว่าหากยังอยู่ตรงนั้นสักวันก็ต้องเป็นคอมมิวนิสต์ จึงตัดสินใจกลับบ้าน แม้จะลำบากเพราะไม่รู้จะทำมาหากินอะไร 

          แต่จังหวะนั้นเองกองทัพภาคที่ 4 ทำหนังสือเรียกตัว เอียด เส้งเอียด ให้ไปพบเพื่อขอความร่วมมือให้เป็นพี่เลี้ยงไปรณรงค์การต่อสู้ทางการเมือง 

          โดยใช้นโยบายการเมืองนำทหารไปอธิบายยุทธวิธีให้ทหารฟังเป็นเวลาหลายปี ซึ่งความสัมพันธ์ระหว่างเอียดกับทางราชการดูเหมือนจะไปด้วยกันได้ดี

          แต่แล้วปี 2524 เกิดเหตุพลิกผันขึ้นอีกครั้ง เมื่อ เอียด รู้ข่าวทหารพรานยิงน้องชายเสียชีวิตที่พัทลุง เขาจึงร้องเรียนกองทัพฯ ขอความเป็นธรรมทางกองทัพฯ ทำจดหมายไปที่พัทลุง แต่ตำรวจไม่รับแจ้งความ ทำให้เขารู้สึกผิดหวังจึงหวนกลับไปจับปืนอีกครั้ง
 

          เมื่อตามล่าทหารพรานมือฆ่าน้องได้สำเร็จ เขาได้หนีกลับมาที่บ้าน และพบว่าลูกเมียกำลังลำบาก จึงตั้งใจจะจับนายทุนญี่ปุ่นมาเรียกค่าไถ่เพียงครั้งเดียวเพื่อเอาเงินให้ลูกให้เมียแล้วจะหนีสาบสูญไปเลยแต่เมื่อไปถึงที่สตูล เอียดได้เจอกับพ่อค้ายาเสพติด เขาจึงล้มแผนเรียกค่าไถ่ แต่ขโมยยาเสพติด 1.5 ล้านบาทเรียกค่าไถ่จากพ่อค้ายาแทน แต่ในที่สุดแล้ว เขาก็ได้เงินจากพ่อค้ายาเสพติดเพียง 7 แสนบาท ซึ่งเขาได้นำเงินส่วนหนึ่งไปแจกจ่ายให้ชาวบ้านละแวกนั้นเพื่อปิดปาก แต่เหตุการณ์เริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเจ้าหน้าที่ตามไล่ล่า

          จากนั้น เอียด หนีกลับบ้านอีกครั้ง และครั้งนี้ได้พบกับพี่ชายคือ เจิม เส้งเอียด หรือจอมโจรไข่หมูก จากนั้นทั้งสองพี่น้องก็จับมือกันจนกลายเป็นโจรเรียกค่าไถ่ชื่อกระฉ่อนของภาคใต้ โดยพวกเขาใช้วิธีปิดปากชาวบ้านด้วยการหว่านเงินที่ได้จากการเรียกค่าไถ่ให้ชาวบ้าน ก่อน เอียด จะถูกตำรวจไล่ล่าและจับกุมได้ โดยมีคดีติดตัว 13 คดี แบ่งเป็นฆ่าเจ้าพนักงาน 5 คดี ฆ่าผู้ใหญ่บ้าน กำนัน 2 คดี ที่เหลือเป็นเรียกค่าไถ่ 

          ในครั้งนั้น เอียด บอกด้วยว่า "ผมขอชดใช้ ไม่ขอแหกคุก ไม่ขอสู้คดี แม้จะตายในคุกก็ยอม เพราะตอนนั้นพอมีเงินทองให้ลูกศึกษาเล่าเรียน พร้อมกับบอกครอบครัวว่าชีวิตคงจบเท่านี้ และกราบพ่อกราบแม่ว่าคงไม่มีโอกาสได้ออก เพราะโทษหนักเหลือเกิน 2 ประหาร 2 ตลอดชีวิต จำคุก 135 ปี"

          ต่อมาสองพี่น้องเส้งเอียดได้รับพระราชทานอภัยโทษ 8 ครั้ง จึงได้รับอิสรภาพเมื่อต้นปี 2553 ด้วยความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทั้งสองจึงตอบแทนคุณแผ่นดิน โดยสมัครเป็นจิตอาสาพิทักษ์ป่าร่วมกับอุทยานแห่งชาติเขาปู่-เขาย่า พร้อมกันนี้ ทั้งคู่ยังผันตัวเองจัดตั้งมาเป็นประธานชมรมกองทุนรักษ์ป่าเทือกเขาบรรทัด ที่บ้านลานข่อย อ.ป่าพะยอม จ.พัทลุง โดยได้รับการชักชวนจาก ดำรงค์ พิเดช อธิบดีกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช ในขณะนั้น

          และไม่เพียงแต่ เอียด เส้งเอียด จะอุทิศตัวเพื่อช่วยเหลือสังคมเท่านั้น เพราะในสถานการณ์คับขัน เขาก็ไม่รอช้าที่จะมีส่วนร่วมช่วยเหลือประชาชน ดังจะเห็นได้จากการที่เขารับบทบาทเป็นแกนนำเกษตรกรชาวสวนยางพาราและปาล์มน้ำมัน เพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลแก้ไขปัญหาราคายางตกต่ำ มาตั้งแต่วันที่ 23 สิงหาคม 2556

          และแน่นอนว่าด้วยภาพลักษณ์ในอดีตของ เอียด เส้งเอียด ทำให้เขาถูกรัฐบาลและเจ้าหน้าที่มองว่า เป็นผู้อยู่เบื้องหลังปลุกปั่นให้เกิดการปะทะกันระหว่างผู้ชุมนุมกับเจ้าหน้าที่ ทั้งที่การเคลื่อนไหวเรียกร้องเรื่องราคายางตกต่ำของเขาไม่ใช่ครั้งแรก หากย้อนกลับไปช่วงต้นเดือนสิงหาคม 2556 เอียดเป็นผู้ที่ถือธงนำหน้าชาวสวนยาง ปิดถนนสายเอเชียขาล่อง ใต้บริเวณสี่แยกควนหนองหงษ์ อ.ชะอวดแห่งนี้มาแล้ว แต่ครั้งนั้นสามารถเจรจากับ นายวิทยา แก้วภราดัย ส.ส.นครศรีธรรมราช พรรคประชาธิปัตย์ได้

 

          ทั้งนี้ เอียด เปิดเผยถึงบทบาทการช่วยเหลือม็อบสวนยางในครั้งนี้ว่า "ผมไม่ได้เป็นแกนนำเกษตรกรและไม่ได้เป็นเกษตรกร แต่ผมเข้ามาเพราะนั่งดูข่าวมาระยะหนึ่งแล้ว เห็นว่าปัญหานี้จะบานปลาย แต่ไม่มีผู้ทำหน้าที่ประสานงานให้ เลยอาสาเข้ามาทำหน้าที่ผู้ประสานงาน"

          ส่วนการเจรจากับรัฐบาล เขาจะไม่เข้าไปเกี่ยวข้อง ปล่อยให้เป็นตัวแทนของเกษตรกรที่มาชุมนุมเป็นคนเลือกตัวแทนเข้าทำหน้าที่ในการเจรจาต่อรองกับรัฐบาลเอง เพราะเขาไม่มีต้นยางแม้แต่ต้นเดียว ไม่มีประโยชน์แอบแฝง เข้ามาทำหน้าที่ประสานด้วยจิตวิญญาณเพื่อแก้ปัญหา เพื่อไม่ให้เกิดความรุนแรง ไม่ให้ประชาชนถูกทำร้าย โดยเฉพาะการประสานงานกับทางเจ้าหน้าที่ ได้ขอตลอดว่าอย่าใช้ความรุนแรงกับพี่น้องประชาชน และถ้าเขาเจรจาตกลงกันได้ก็กลับบ้าน ไปทำงานปกป้องการทำลายป่าของผมที่ทิ้งงานมาหลายวันแล้ว

          สำหรับต้นตอที่ทำให้ไฟติด จนมีการชุมนุมยืดเยื้อมาหลายวัน ส่วนหนึ่งมองว่า รัฐบาลทำเหมือนกับว่าภาคใต้ไม่ใช่ประเทศไทย เป็นการแบ่งแยกกันโดยสิ้นเชิง และตอนนี้ผมบนเอาไว้ หากว่าการเจรจาสามารถตกลงกันได้จะขอบวชให้กับพี่น้องประชาชน ยอมบวชเพื่อให้ปัญหามันจบเร็ว ๆ เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายต่อเศรษฐกิจ ต่อชาติบ้านเมือง"

          ทั้งนี้ เอียด เส้งเอียด ได้กล่าวทิ้งท้ายว่า หากรัฐบาลคิดจะแก้ปัญหานี้ ต้องเปลี่ยนมุมมองเสียใหม่ อย่ามองภาพคนภาคใต้เป็นโจร เป็นผู้มีอิทธิพล เป็นอันธพาล หากรัฐบาลมองอย่างนั้นมันก็ยากที่จะแก้ปัญหา และยิ่งทำให้ไฟลุกลาม ทั้งที่จริง ๆ แล้ว "คนใต้พูดง่าย จบก็คือจบ"

ข้อมูลจากกระปุกดอทคอม