ซีรีส์พาเราทำความรู้จัก "กีจอง" หญิงใหญ่แห่งตระกูลย็อม ผู้ช่างเลือกที่คอยให้คะแนนทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เธอมักจะเห็นสังเกตเห็นรอยด่างดำแล้วหักคะแนนมากกว่าจะมองเห็นหรือชื่นชมความงดงามของสิ่งเหล่านั้น เธอเฝ้ามองหาความสัมพันธ์ที่ไร้ที่ติ จนกลายเป็นกรอบกำแพงที่สูงเสียดฟ้า เป็นเงื่อนไขที่แน่นหนาจนไม่อาจสร้างความสัมพันธ์ใดๆกับใครได้อย่างที่ใจต้องการ

ซีรีส์เริ่มสร้างให้กีจองมีพัฒนาการเปลี่ยนไปเมื่อได้พบ "แทฮุน" พ่อหม้ายลูกติด ที่มีชีวิตน่าสงสาร หากนับคะแนนตามมาตรฐานของกีจองคงตกอันดับแน่ๆ แต่ด้วยความสงสารและการยอม "เป็นใครก็ได้" ของแทฮุน...ทำให้กีจองได้เริ่มเปลี่ยนแปลงความคิดของตัวเอง

เรื่องราวถ่ายทอดปัญหาความสัมพันธ์ที่ไม่ใช่เรื่องของคนสองคน เพราะความจริงแทฮุนไม่ใช่เพอร์เฟคแมน หรือผู้ชายที่ไร้ที่ติที่กีจองเคยวาดฝันไว้ เขามีพี่สาวเจ้าปัญหา ลูกสาวที่อยู่ในวัยว้าวุ่นที่ต้องรับมือ ทำให้ความสัมพันธ์ไม่ได้ราบรื่นหรือเป็นแบบคู่รักปกติอย่างที่กีจองคิด ถึงแม้เธอพยายามจะทำใจให้กว้าง แต่ลึกๆแล้วมันไม่เพียงพอที่จะเติมเต็มให้เธอได้ จนในอีพีสุดท้ายที่กีจองรู้สึกว่าความสัมพันธ์นี้ไม่อาจเป็นได้ดั่งฝัน เมื่อเธอเข้าใจว่าแทฮุน ไม่ได้เห็นอนาคตร่วมกันกับเธอ

ในอีพีสุดท้ายกับการชื่นชมกุหลาบที่ไม่สมบูรณ์ จึงเป็นเหมือนซีนที่แทนการ "ยอมรับ" ของกีจอง เหมือนความรักของเธอกับแทฮุน

กุหลาบที่แทนหัวใจ แทนความหมายถึงตัวแทฮุน

กุหลาบที่ดอกหลุดออกจากก้าน แทนความ"ไม่อาจสมบูรณ์ได้" แบบที่แทฮุนเป็น

ต่อให้กีจอง พยายามต่อมันกับก้านใหม่ มันก็ไม่มีวันกลับไปให้สมบูรณ์ได้ เหมือนกับความจริงของชีวิตแทฮุน ที่เขาไม่อาจเปลี่ยนความไม่สมบูรณ์แบบของเขา เขาไม่อาจตัดพี่สาวหรือลูกออกไปจากชีวิตเขาได้ เขาเป็นผู้ชายที่มีตำหนิ เป็นหม้าย ที่อะไรก็เปลี่ยนความจริงนี้ไม่ได้เหมือนดอกกุหลาบที่หลุดจากก้านนั้น

หากเป็นเมื่อก่อน กีจองคงจะมองเห็นแต่ความด่างพร้อย จนพลาดโอกาสชื่นชมความงดงาม คุณค่าของสิ่งนั้นมาตลอดชีวิต จนถึงจุดที่ยอมคว้าใครก็ได้มารัก(น่าเวทนามาก)

วันนี้เราได้เห็นกีจอง เก็บดอกกุหลาบมาใส่ในถ้วยซีอิ๊ว หล่อน้ำเลี้ยงไว้ และเฝ้ามองมันอย่างไม่วางตา เพราะกลัวจะพลาดความงดงามที่ยังมีอยู่...ก่อนที่มันจะแห้งเหี่ยวไป

เมื่อทุกสิ่งมักไม่สมบูรณ์ .. แม้แต่ตัวเรา

เราจะมัวใช้เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดในชีวิต จับจ้องแต่ความบกพร่อง ความไม่สมบูรณ์นั้นอยู่ทำไมกัน

หากเพียงแต่เราเปิดใจยอมรับสิ่งนั้นในแบบที่มันเป็น

อาจจะมีตำหนิ มีรอยด่างบ้างก็ช่างมัน เพราะตำหนิเหล่านั้นไม่ได้เปลี่ยนคุณค่าของแทฮุน ของกีจอง หรือแม้แต่ตัวเราเอง

ไม่ได้เปลี่ยนความสวยงาม ความหมายของกุหลาบและกุหลาบก็ยังคงส่งกลิ่นหอมอยู่เช่นเดิม

ซีรีส์คงอยากบอกให้เราลองยอมรับและหัดชื่นชมสิ่งที่มีข้อบกพร่องดู ใช้เวลาชื่นชมกับมันจนกว่าจะถึงเวลาต้องจากไป เราจะมัวสร้างเงื่อนไขยากๆ เพื่อจะได้มีความสุขไปทำไมกัน

หากเราลองปลดล็อกหัวใจให้รู้จักยอมรับความไม่สมบูรณ์ ความไม่เป็นดั่งใจบ้าง เราอาจจะมีความสุขกับอะไรรอบตัวง่ายขึ้นก็ได้

ไม่ต้องตัดผมลดคุณค่า หรือเที่ยวร้องขอจากใครเลย 

ความคิดเห็นส่วนตัว ถ้าหากสังเกต จะเห็นว่ากีจองจะตั้งเงื่อนไขล็อคตัวเองไว้เสมอ ตั้งแต่เริ่มเลยค่ะ คิดว่าผมไม่สวยคนไม่มาจีบ บ้านอยุ่ไกลต้องอยู่โซลถึงจะมีโอกาสมีแฟน ทั้งหมดเป็นเงื่อนไขที่คิดว่าจะมากลบสิ่งที่คิดว่าเป็นข้อบกพร่องของตัวเอง

ในทางกลับกัน ซีรีส์เทียบให้เห็นมีจอง ที่เป็นตัวของตัวเอง เข้ากับใครก็ยาก ไม่เปลี่ยนแปลงอะไร สุดท้ายก็เจอคุณกูอยู่ดี

เลยคิดว่าซีรีส์คงอยากสื่อถึง การยอมรับว่าตัวเองไม่เพอร์เฟค คนอื่นไม่เพอร์เฟค แล้วลองมีความสุขในแบบนั้น ชีวิตคงน่าจะง่ายกว่า และเราน่าจะเจอความสุขที่รายล้อมรอบตัวเราเลย