หาก เปรียบความรักเป็นฤดู เชื่อว่าในชีวิตของคนเราคงพบเจอความหลากหลาย เพราะธรรมชาติยังสร้างฤดูมาแตกต่างกัน ทั้งฤดูร้อน ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ร่วง ฤดูฝน และฤดูหนาว ซึ่งแต่ละฤดูก็มีสำคัญแตกต่างกันไป

กับ "ความรัก" เมื่อถึงเวลาที่รู้สึกว่าอิ่มตัว มันก็คงเป็นเรื่องธรรมดาที่ต่างคนต่างจะหยิบยกเหตุผลร้อยแปดขึ้นมา เป็นข้ออ้างในการ "เลิกรา" เพื่อจะได้ก้าวเดินไปเสาะแสวงหาคนที่คิดว่าดีกว่า...ใช่กว่าเรื่อย ๆ แถมบางทีก็ยังไม่ได้ลองปรับเปลี่ยน พยายามทำความเข้าใจ

คนทุกคนต่างก็ต้องคาดหวังกับ "ความรัก" เป็นเรื่องธรรมดา โดยเฉพาะการคาดหวังจะมีใครสักคนเป็นที่รัก เป็นคนที่จะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริงแล้วมันคงไม่เป็นอย่างนั้นเสมอหรอกไปหรอก

โบราณ ว่ากันไว้ว่า...คนที่เป็นเนื้อคู่กัน มักมีหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกัน ซึ่งก็มีตัวอย่างปรากฎให้เห็นแล้วหลาย ๆ คู่ ทำให้เรื่องนี้เป็นความเชื่ออีกอย่างหนึ่งที่หลาย ๆ มักพูดถึง แต่ในขณะที่บางคนเชื่อว่าเราจะชอบคนที่หน้าตาตรงกันข้ามกับตัวเอง

พบรัก...คบกัน...แต่งงานหวานชื่น และครองรักกันอย่างเป็นสุขไปจนแก่เฒ่า นี่มันพล็อตในนิยายเจ้าชายเจ้าหญิงชัด ๆ เรื่องราวความรักจริง ๆ ไม่ได้หวานชื่น และจบลงอย่างแฮปปี้เอ็นดิ้งเช่นนี้เสมอไป เพราะมีคู่รักที่จูงมือกันเข้าประตูวิวาห์บางคู่ ก็ไม่ได้ครองรักกันไปจนแก่เฒ่า

เป็นเรื่องธรรมดาที่ความเศร้า เสียใจ ทุกข์ และทรมาน จะถาโถมเข้าใส่ในขณะที่กำลังคุณตกอยู่ในภาวะอารมณ์ "เปราะบาง" จนรู้สึกว่า "ตัวเองช่างไร้ค่าซะเหลือเกิน"

"การที่ชีวิตมันไม่ง่ายน่ะดีแล้ว เพราะถ้ามันง่ายไป เราคงไม่รู้ค่าของความยากลำบาก เหมือนกับถ้าไม่เคยเสียใจมาก ๆ ก็ไม่รู้ค่าของความสุขเวลาได้มันมา"

แม้ความรักจะไม่มีสูตรตายตัว แต่แน่นอนว่าทุกคู่ต่างต้องการความโรแมนติก มาช่วยขับเคลื่อนความรักกันบ้าง ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินความสามารถ แถมยังเริ่มลงมือปฏิบัติได้ทันที

เรารักเขา เขารักเรา และเราก็รักกัน ฟังดูมันไม่น่าจะเป็นปัญหา แต่เราลืมไปหรือเปล่าว่าแค่คนสองคนรักกัน "มันไม่พอ"

คุณหรือเปล่าที่คบกับผู้ชายที่ใคร ๆ ก็บอกว่าเขาไม่ดีบ้างล่ะ แย่บ้างล่ะ หรือไม่ก็หวังใช้ประโยชน์จากคุณบ้างล่ะ แต่คุณก็ไม่เชื่อไม่ฟัง ด้วยความคิดที่ว่าเขาไม่ใช่คนอย่างนั้นเสียหน่อย หรือต่อให้เป็นอย่างนั้นจริง คุณนี่แหละที่จะเป็นคนเปลี่ยนเขาเอง