ข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม

          คนทุกคนต่างก็ต้องคาดหวังกับ "ความรัก" เป็นเรื่องธรรมดา โดยเฉพาะการคาดหวังจะมีใครสักคนเป็นที่รัก เป็นคนที่จะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริงแล้วมันคงไม่เป็นอย่างนั้นเสมอหรอกไปหรอก

          อย่า ลืมว่าบางครั้ง "ความรัก" เป็นเรื่องของความรู้สึกและอารมณ์ มากกว่าเหตุผลใด ๆ ยิ่งถ้าหมดรักกันแล้ว ต่อให้ทำดีต่อกัน ดูแลเอาใจใส่กันและกันมากแค่ไหน มันก็ได้แค่ความรู้สึกดี ๆ ตอบกลับมาเท่านั้น แต่มันไม่ใช่ความรัก ยิ่งหากรู้ว่าเขาไม่รักเราแล้ว แต่ยังทนยื้อเพราะคิดว่าต้องมีสักวันหนึ่ง ที่เราจะสานสัมพันธ์ให้แนบแน่นแสนหวานเหมือนเดิม มันยิ่งทรมานหัวใจซะเปล่า ๆ

          ทางที่ดีอย่า ทนยื้อให้ใจเหนื่อย อย่าทนฝืนเพื่อรอวันหนึ่งที่เราจะกลับมารักกัน เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่รู้สึกหมดรักกันและกันไปแล้ว มันก็ยากที่จะผสมผสานรอยรักให้มั่นคงเหมือนเดิม สู้ ก้าวถอยหลังออกมา เพื่อให้เวลาทั้งคุณและเขา ได้คิดทบทวนถึงเรื่องราวที่ผ่านมาจะดีกว่า หรือยอมตัดใจ..ทั้งที่ยังรักกัน ถึงมันจะยาก แต่ก็ต้องพยายาม เพราะหากทนฝืนคบต่อไป สุดท้ายก็ต้องเลิกอยู่ดี

          จากกันด้วยความรู้สึกดี ๆ ดีกว่ายื้อต่อไปจนไม่เหลือความรู้สึกดี ๆ ให้กันและกันอีกเลย ซึ่งเแรก ๆ มันอาจจะเจ็บปวดใจทั้งคู่ แต่ถ้าเราก้าวผ่านวันนี้ไปได้ เชื่อเถอะว่าวันพรุ่งนี้ของคุณจะงดงามกว่าเคย อย่าให้อารมณ์หม่น ๆ หมอง ๆ เข้ามามีอิทธิพลกับชีวิตรักของคุณยาวนานนัก และอย่าปล่อยให้คนอื่นมาทำให้คุณเองรู้สึกว่า...ตัวเองช่างไร้ค่าซะเหลือ เกิน

          แต่ถ้ายังรู้สึกว่าเคยชินกับความรู้สึกแบบนี้ซะแล้ว ถ้าไม่มีเขาแล้วเราคงทรมานกว่าการมีเขา ก็ทนกันต่อไป เพราะความรักไม่มีผิดไม่มีถูก ไม่มีใครเหมือนใคร ความรักของแต่ละคนแต่ละคู่จึงไม่เหมือนกันนะ ทางที่ดีลองถามตัวเองดัง ๆ ดูว่าการที่เรารั้งเขาไว้ เพื่อแกล้งให้เขารักเราต่อ ในวันที่เขาไม่ได้รักเราอีกต่อไปแล้ว กลับปล่อยให้เขาไปมีความสุขในแบบของตัวเอง อันไหนที่ทำให้เรามีความสุขมากกว่ากัน

ข้อมูลจากกระปุกดอทคอม