นักเรียนชั้นมัธยมต้นในญี่ปุ่นแห่งหนึ่งกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เมื่อได้รับจดหมายอวยพรในวันจบการศึกษาจากเพื่อนร่วมชั้นที่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเมื่อ 7 ปีก่อน
|
|
คลิก!!!
|
ถึงเพื่อนรักทุกคน
ขอแสดงความยินดีในโอกาสที่ทุกคนเรียนจบชั้นมัธยมต้น
ทุกคนต้องผ่านการเรียนอย่างหนัก, เล่นกีฬาอย่างมากในช่วงม.ต้น ฉันขอเป็นกำลังใจแด่ทุกๆคน ขอให้ชีวิตนับจากนี้ต่อไปก้าวหน้ายิ่งขึ้น
ฉันอยู่บนสวรรค์ ขอมอบความรักอันเปี่ยมล้นแด่เพื่อนทุกคน
คุโบกิ ชิโตเสะ
ในพิธีจบการศึกษาของโรงเรียนมัธยมโฮชิโนะ ในเมืองคาวาโงะเอะ จังหวัดไซตามะ เมื่อกลางเดือนมีนาคม เหล่านักเรียนต่างน้ำตารินเมื่อได้รับได้รับจดหมายอวยพรจากเด็กหญิง “คุโบกิจัง” เพื่อนร่วมชั้นผู้ซึ่งจากโลกนี้ไปเมื่อ 7 ปีก่อน
คุโบกิ ชิโตเสะ ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวตั้งแต่อายุ 8 ขวบ ในตอนนั้นเธอยังเรียนชั้นประถมปีที่ 1 ของโรงเรียนโฮชิโนะ และต้องหยุดเรียนเพื่อรักษาตัวจนกระทั่งสามารถกลับเข้ามาเรียนได้ในอีก 1 ปีต่อมา
แต่ในฤดูร้อน ปีเดียวกัน อาการป่วยของเด็กสาวกลับทรุดลงอีกครั้ง โดยถึงแม้ว่าเธอจะได้รับการปลูกถ่ายไขกระดูก แต่เด็กน้อยก็ไม่อาจต้านความความเจ็บปวดจากโรคร้ายได้ และได้จากเพื่อนๆไปเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2009
ความจริงแล้ว จดหมายอวยพรนี้ส่งมาจากคุณแม่ของเด็กหญิงคุโบกิ เพื่อขอบคุณบรรดาเพื่อนนักเรียนร่วมชั้นที่ยังส่งจดหมายและการ์ดอวยพรมาให้ลูกสาวของเธออย่างต่อเนื่อง เหมือนเป็นคำสัญญาว่าจะเป็น “เพื่อนกันตลอดไป” แม้ว่าเด็กน้อยจะต้องลาจากไปก่อนวัยอันสมควรก็ตาม
หลังพิธีสำเร็จการศึกษา บรรดาเพื่อนร่วมชั้นกว่า 70คนได้รวมตัวกลับมาที่โรงเรียนประถม ที่ซึ่งรวมรวมความทรงจำในวัยเยาว์กับเพื่อนรัก
เด็กหญิง “มะเอะโนะ” เพื่อนรักของคุโบกิจัง เล่าทั้งน้ำตาว่าในตอนป.1 มักเล่นกับคุโบกิจังเป็นประจำในช่วงพักเที่ยง นึกไม่ถึงว่าจะได้รับจดหมายอวยพรจากเพื่อนรักในวันนี้ ทำให้คิดถึงคุโบกิจังและเศร้าใจมาก
ในช่วงที่คุโบกิจังรักษามะเร็งนั้น ผมของเธอร่วงหมดจนต้องสวมหมวกมาโรงเรียน เพื่อนรักคนนี้เล่าว่า คุโบกิจังมักพูดอย่างดีใจว่า “ผมยาวขึ้นแล้วนะ” พร้อมเปิดหมวกให้เธอดูแบบเด็กน้อยที่ไร้เดียงสา
เพื่อระลึกถึงเพื่อนรักผู้จากไป มะเอะโนะจึงตัดสินใจไว้ผมยาวตั้งแต่ปีที่แล้ว เพื่อจะเก็บผมไว้บริจาคทำวิกผมให้กับเด็กๆที่ป่วยเป็นมะเร็ง
“หนูแค่อยากทำอะไรสักอย่างที่พอทำได้ เพื่อบอกว่ายังคิดถึงคุโบกิจังเสมอ” ด.ญ.มะเอะโนะบอก
มะเอะโนบอกว่า ถึงแม้คุโบกิจังจะป่วยแต่เธอไม่เคยเห็นเพื่อนรักร้องไห้ ไม่ว่าในชั้นเรียนหรือช่วงทำกิจกรรม คุโบกิจังพยายามเต็มที่เสมอ
“คุโบกิจังสู้เพื่อให้มีชีวิตอยู่ต่อไป ดังนั้นในเวลาที่หนูไม่สบายใจหรือท้อแท้ ก็จะคิดเสมอว่าจะต้องไม่ยอมแพ้เหมือนกับคุโบกิจัง”
บรรดาเพื่อนร่วมชั้นมารวมตัวกันที่ห้องสมุดของโรงเรียนประถมที่มีรูปของคุโบกิจังอยู่ ที่นี่ยังมีหนังสือกว่า 60เล่มที่คุโบกิจังเคยอ่านในช่วงที่รักษาตัวในโรงพยาบาล และคุณแม่ของเด็กน้อยได้บริจาคให้กับทางโรงเรียนเพื่อส่งต่อความรู้และความรัก ทุกๆปีในวันเกิดของคุโบกิจัง เพื่อนๆจะมาร่วมร้องเพลง Tomorrow เพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง ANNIE ซึ่งคุโบกิจังชอบ และยังร่วมส่งการ์ดอวยพรไปยังบ้านของเธอด้วย
ความผูกพันอันแสนบริสุทธิ์ระหว่างเด็กน้อยที่ต่อเนื่องกว่า 7 ปี เป็นส่วนสำคัญที่ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของครอบครัวที่ต้องสูญเสียลูกน้อยไป ซึ่งคุณแม่ของคุโบกิจังยอมรับว่า “เพราะคุโบกิจังยังคงมีชีวิตอยู่ในหัวใจของทุกคน ทำให้ฉันมีกำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปด้วยเช่นกัน”
ฟังเพลง Tomorrow
ที่มา http://manager.co.th/Japan/ViewNews.aspx?NewsID=9590000033544
